Auditor Mike Floothuis blikt met ons terug op de themabijeenkomst ‘Resultaat Centraal’!
De sprekers op de Netwerkbijeenkomst van STOOM op 19 juni 2025 in Elst belichtten op aansprekende wijze de verschillende krachtvelden waarbinnen ieders worsteling met kwaliteitsverbetering binnen en tussen overheidsorganisaties plaatsvindt.”
De presentaties betroffen die van de voorzitter van een aantal rekenkamers, die in dialoog met gemeenten onderzoeksagenda’s vorm geeft, de vertegenwoordiger van VNG Realisatie die geregeld in een spagaat tussen centrale en decentrale krachtvelden verkeert en de vertegenwoordigers van de gemeente Katwijk over hun doorleefde ontwikkelingspraktijk, met het Product Parkeren ten voorbeeld.
In grote lijn betroffen de presentaties steeds het overbruggen van afstand in beleving van de werkelijkheid tussen organisaties onderling dan wel van echelons daarbinnen. Die is anders voor een bestuurder – met perspectief in tijd van een aantal jaren – dan voor iemand die – met wat geluk enige decennia – deel uitmaakt van een organisatie. Die afstand betreft ook die tussen management en medewerkers, waarvan het overbruggen gemakkelijker is naarmate er in de hiërarchie meer sprake is van gezag dan van macht.
Het groei-effect van neerslag uit een beleidswolk is niet alleen afhankelijk van de ontvankelijkheid van de organisatiegrond, maar ook van de beschikbare capaciteit.
Wat komt er in de beleving van de aanwezigen bij de bijeenkomst daarbij nu uiteindelijk terecht van alle goede intenties ? Bij het papieren cijferpad met waarderingstegels van 1 t/m 10 vormde zich een cluster rond het cijfer 3, met een solitaire uitschieter naar 5.
Resultaat, ja, maar dan die Beleidseffecten. Bij het Wat-hebben-we-bereikt is het dan al gauw stiller dan bij de zichtbaar gemaakte KPI’s van de Bedrijfsvoeringsresultaten.
Groei kost tijd, want een overheidsomgeving is nu eenmaal geen kas waarbij planten de grond uit gedwongen kunnen worden met permanente belichting. Daarbij komt dat de formatie toereikend moet zijn om in de hectiek van alledag een op de horizon geplaatste stip dichterbij te kunnen brengen.
Het overbruggen en dichten van kloven binnen en tussen organisaties is een kwestie van een lange adem, waarbij alles grotendeels staat en valt met zowel de aanwezigheid van veranderingswil als veranderingspotentieel bij betrokkenen. Het is hiermee vooral de kunst diegenen die hierover beschikken aan boord te krijgen en weten te behouden.
De afhankelijkheid van en ondersteuning door externen – natuurlijk met uitzondering van Netwerk STOOM, SEP en Adlasz – kan hiermee worden teruggedrongen.
